Een poosje geleden kocht ik een bolletje Luca wol bij de Wibra.
Het leek mij wel leuk om een hond te haken, gecombineerd met katoen.
Al snel kwam ik er achter dat één bolletje wol natuurlijk veel te weinig was.
Dus snel naar de winkel om nog een bolletje te halen.
Tussendoor kwamen allerlei andere projecten aan de orde,
zodat Boris even aan de kant werd gelegd.
Toen ik weer verder ging met het haken van Boris,
kwam ik op één pootje na nog steeds wat wol tekort
en dan zul je zien dat er in geen enkele Wibra filiaal deze wol te verkrijgen is.
Ik heb bij wijze van spreken stad en land afgezocht om aan deze wol te komen.
Maar helaas, pech voor mij!
Dan maar een oproepje op mijn blog dacht ik en dat lukte.
Eelkje bracht uitkomst.
Zij had nog een bolletje voor mij liggen, zodat ik eindelijk Boris kon afmaken.
Eelkje, nogmaals bedankt!
Hier is ie dan . . .